De revalorisatiecoëfficiënt waarmee de belastbare waarde van een onroerend goed kan worden berekend, werd voor het aanslagjaar 2020 vastgelegd op 4,57 (aanvulling art. 1 KB/WIB 1992).
Het kostenforfait mag dus in 2019 niet meer bedragen dan (art. 13 WIB 1992): kadastraal inkomen van het onroerend goed x 4,57 x 2/3.
De revalorisatiecoëfficiënt is ook van belang wanneer een bedrijfsleider (alleen bestuurders, zaakvoerders, vereffenaars of gelijksoortige functies) een woning verhuurt aan zijn vennootschap. Als zijn huurinkomsten een bepaald bedrag overschrijden, worden ze geherkwalificeerd als bezoldigingen.
Het drempelbedrag voor 2019 kan worden berekend aan de hand van de volgende formule (art. 32, 2de lid, 3°, WIB 1992): kadastraal inkomen van het verhuurde pand x 4,57 x 5/3.
Het nieuwe KB van 3 april 2019 is van toepassing voor het aanslagjaar 2020.
(Auteur: Georges Bauwens, erkend boekhouder-fiscalist BIBF 301 85 790)
