Naast het wettelijk stelsel bestaat er ook nog het stelsel van scheiding van goederen.

Dit stelsel kent slechts twee vermogens:

• Het eigen vermogen van de man.
• Het eigen vermogen van de vrouw.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)

Elke echtgenoot behoudt de goederen die hij bezat voor het huwelijk. Dit is van belang bij scheiding, bij overlijden van één van de gehuwden of bij beslaglegging op goederen door schuldeisers van één van de echtgenoten.

De bewijsregels:

• Opsomming in het huwelijkscontract.
• Alle meubelen worden geacht als gemeenschappelijk bezit te zijn.
• Indien een factuur dateert van tijdens het huwelijk gaat men er vanuit dat de factuur betaald werd met gemeenschappelijke gelden.
• Heeft men echter eigen geld, bijvoorbeeld van een erfenis, herbelegd, dan zal de herbelegging een eigen goed zijn van die echtgenoot.
• Wenst men grond, een huis of een ander onroerend goed in wederbelegging als eigen goed aan te kopen, dan is het absoluut noodzakelijk dat dit in de notariële aankoopakte vermeld wordt.
• Bank- en spaarrekeningen die op naam van één van beiden staan, zullen naar alle waarschijnlijkheid gemeenschappelijk zijn.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)