Zeer veel voorkomende clausules in huwelijkscontracten zijn de bepalingen die ervoor moeten zorgen dat na overlijden van een van de echtgenoten, de overblijvende bevoordeeld wordt. De clausules zijn de volgende:

• De ongelijke verdeling van de huwelijksgemeenschap:
  Hier kan men bepalen dat de langstlevende echtgenoot meer dan de helft krijgt.
• Het verblijvingsbeding:
  Men kan hiermee bedingen dat de gehele gemeenschap aan de langstlevende toekomt.
• Het beding van voorafname:
  Nog een andere mogelijkheid is te bepalen dat de langstlevende, vóór de verdeling uitgevoerd wordt, bepaalde zaken mag nemen. Deze voorafgenomen zaken zijn dan voor 100% van de langstlevende, de overige zaken worden met de kinderen gedeeld.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)

Ja, door een huwelijkscontract op te stellen kan men van de regels afwijken. Hier zijn 2 clausules die het wettelijk stelsel veranderen.

• Inbreng van een eigen onroerend goed:
  Wanneer één van de aanstaande echtgenoten eigenaar is van een perceel bouwgrond waarop het toekomstig koppel samen een woning zal bouwen, is het raadzaam een contract te sluiten. In dat contract kunt u overeenkomen dat het perceel bouwgrond een gemeenschappelijk bezit wordt. Immers indien de bouwgrond eigendom blijft van één partner, zal onvermijdelijk de woning die daarop gebouwd wordt ook enkel toebehoren aan de echtgenoot van wie de grond is. Het feit dat deze woning betaald wordt met gelden van beide echtgenoten, verandert daaraan niets.
• Beding van terugname bij echtscheiding:
  Als de aanstaande echtgenoot zijn bouwgrond in het gemeenschappelijk vermogen heeft gebracht, heeft die als gevolg dat bij echtscheiding deze grond tussen beide partners verdeeld wordt. Om daaraan te verhelpen kan men in het huwelijkscontract een clausule opnemen, die bepaalt dat bij echtscheiding de waarde van de bouwgrond volledig en alleen toekomt aan de partner die hem inbracht.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)

Als mijn man schulden maakt, kunnen de schuldeisers dan al onze gemeenschappelijke goederen in beslag nemen of slechts de helft ervan? Kan men ook mijn goederen in beslag nemen of blijven deze buiten schot?

In het wettelijk stelsel zijn alle goederen gemeenschappelijk, dus zijn ook alle schulden gemeenschappelijk. Alle schulden waarvoor de echtgenoten samen ondertekenen zijn gemeenschappelijke schulden. Ook de schulden die door slechts één echtgenoot aangegaan zijn, kunnen gemeenschappelijke schulden zijn. Zo zijn alle schulden die gemaakt worden in het belang van het gezin en van het huishouden, gemeenschappelijk.

Voorbeelden van zulke kosten zijn:

• kosten voor het schilderen of kosten voor het herstellen van de woning
• kosten voor het herstellen van de wagen, ook al behoort die wagen enkel toe aan de man of vrouw.
• Dokters- en ziekenkosten voor een gezinslid

Voor gemeenschappelijke schulden kunnen niet alleen de gemeenschappelijke goederen, maar ook de eigen goederen van de echtgenoten aangesproken worden. Dus ook de goederen van die echtgenoot die niet mee ondertekend heeft, kunnen voor de terugbetaling van gemeenschappelijke schulden aangeslagen worden.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)

Elke echtgenoot behoudt de goederen die hij bezat voor het huwelijk. Dit is van belang bij scheiding, bij overlijden van één van de gehuwden of bij beslaglegging op goederen door schuldeisers van één van de echtgenoten.

De bewijsregels:

• Opsomming in het huwelijkscontract.
• Alle meubelen worden geacht als gemeenschappelijk bezit te zijn.
• Indien een factuur dateert van tijdens het huwelijk gaat men er vanuit dat de factuur betaald werd met gemeenschappelijke gelden.
• Heeft men echter eigen geld, bijvoorbeeld van een erfenis, herbelegd, dan zal de herbelegging een eigen goed zijn van die echtgenoot.
• Wenst men grond, een huis of een ander onroerend goed in wederbelegging als eigen goed aan te kopen, dan is het absoluut noodzakelijk dat dit in de notariële aankoopakte vermeld wordt.
• Bank- en spaarrekeningen die op naam van één van beiden staan, zullen naar alle waarschijnlijkheid gemeenschappelijk zijn.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)

Dit stelsel geldt voor gehuwden die geen huwelijkscontract gesloten hebben.

Het wettelijk stelsel verdeelt de goederen van de echtgenoten in 3 vermogens:

• Het eigen vermogen van de man.
• Het eigen vermogen van de vrouw
• Het gemeenschappelijk vermogen

Het eigen vermogen omvat:

• Alle goederen en schulden die men bezat voor het huwelijk
• Alle goederen die men verwerft via een nalatenschap of via een schenking. Ook de schulden die drukken op erfenissen of schenkingen zijn eigen schulden.
  Het gemeenschappelijk vermogen omvat:
• Alle inkomsten, zowel beroepsinkomsten als inkomsten uit eigen goederen.
• Alle goederen waarvan men niet kan bewijzen dat ze het eigendom zijn van één van de echtgenoten.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)

Het is geenszins de bedoeling een volledig overzicht te geven van alle mogelijkheden i.v.m. huwelijkscontracten. We hebben enkel getracht aan te tonen hoe zinvol een huwelijkscontract kan zijn. Veel van de aangehaalde regels kennen talrijke uitzonderingen. Enkel de algemene en voor de hand liggende zaken werden vermeld. Deze tekst geeft een idee van wat kan. Aarzel niet uw notaris te consulteren. Allicht heeft hij voor u de meest gepaste oplossing. Niet alleen mensen die huwelijksplannen hebben, moeten aan een huwelijkscontract denken. Ook diegenen die al jaren gehuwd zijn, hebben er alle belang bij zich te laten voorlichten over wat er gebeurt indien één van de partners vaststelt dat men veel leed en ongenoegen had kunnen vermijden door ons of een notaris tijdig te raadplegen. Zorg dat het u niet overkomt. Informeer U tijdig.

(Bron: brochure Koninklijke Federatie van het Belgische Notariaat)